เจอร์รี่ คอนลอน หนุ่มไอริชวัย 20 ผู้มีวิถีชีวิตเหลวไหลไม่เอาการงาน ทั้งก่อเรื่องวุ่นวายและเอาแต่ลักขโมยทรัพย์สินของชาวบ้านไปทั่ว ความคึกคะนองของทั้งเขาและเพื่อนฝูงรุ่นราวคราวเดียวกันสร้างความเอือมระอาให้แก่ผู้คนในเบลฟาสต์เป็นอย่างมาก ไอร์แลนด์เหนือในช่วงต้นยุค 70’ เต็มไปด้วยจลาจล การก่อการร้าย และการปะทะกันหลายครั้งระหว่างทหารอังกฤษที่ถูกส่งเข้ามาเพื่อดูแลความสงบเรียบร้อย กับกลุ่มไออาร์เอที่ต้องการปลดแอกให้ไอร์แลนด์เหนือกลับไปเป็นของไอร์แลนด์ เจอร์รี่เติบโตมาในบรรยากาศสภาพสังคมแบบนี้ ใช้ชีวิตอยู่กับเสียงปืนเสียงระเบิดจนกลายเป็นความปกติ อันเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เขาไม่อินังขังขอบกับอนาคตของตนเองนัก วันหนึ่งการขโมยของเจอร์รี่ทำให้เขาถูกเข้าใจผิดจากฝั่งทหารอังกฤษจนต้องวิ่งหนีหัวซุกหัวซุน ความวุ่นวายที่เจอร์รี่ก่อขึ้นกลายเป็นไปขัดขวางแผนการบางอย่างที่ฝั่งไออาร์เอวางเอาไว้ ชาวบ้านบางคนตะโกนบอกผู้นำไออาร์เอให้ยิงเขาทิ้งไปเสียเพื่อตัดปัญหา จน จูเซ็ปเป้ พ่อของเขาผู้เป็นอาจารย์ซึ่งได้รับการนับถือจากชาวเมืองต้องรีบเข้ามาเจรจาขอร้องให้ปล่อยตัวเขาเป็นอิสระ แลกกับคำสัญญาที่ว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วที่เขาจะก่อเรื่องสร้างความวุ่นวาย แม้จะช่วยลูกชายให้รอดพ้นจากกระสุนปืนมาได้ แต่จูเซ็ปเป้ก็เล็งเห็นแล้วว่าหากยังปล่อยให้เจอร์รี่อยู่ที่นี่ต่อไปก็คงไม่พ้นลงเอยที่ความตายในวันใดวันหนึ่ง แม้คนในครอบครัวจะทัดทานคัดค้าน แต่สุดท้ายจูเซ็ปเป้ก็ตัดสินใจส่งเจอร์รี่ขึ้นเรือ ข้ามน้ำข้ามทะเลไปอยู่ฝั่งอังกฤษ หวังให้ลูกไปหางานทำ ไปอยู่ในเมืองที่ดีกว่านี้ ไปมีชีวิตที่ดีกว่านี้ “ไปเสียเถอะ ไปมีชีวิต นั่นเป็นคำแนะนำที่ดีที่สุดแล้วที่พ่อจะให้แกได้” พ่อฝากกับเจอร์รี่ไว้ก่อนขึ้นเรือ ทว่าบนเรือนี่เองที่เจอร์รี่ได้พบกับเพื่อนเก่าสมัยเรียนคนหนึ่งที่ชื่อ พอล ฮิลล์ และได้รับคำเชิญจาก แพ็ดดี้ อาร์มสตรอง เพื่อนเก่าชาวไอริชอีกคนให้เข้าไปทำความรู้จักกับสังคมฮิปปี้ในลอนดอน ทำให้จากที่ตั้งใจว่าจะไปพักอาศัยอยู่ที่บ้านญาติคนหนึ่งที่ชื่อ แอนนี่ แม็กไกวร์ และหางานทำจริงจัง ทั้งคู่บอกแอนนี่ว่าจะขอไปอาศัยกับพรรคพวกชาวฮิปปี้แทน เจอร์รี่กับพอลเลือกที่จะเที่ยวเตร่เสเพลเรื่อยเปื่อย พอหมดเงินก็กลับไปลักเล็กขโมยน้อยตามเดิม ใช้ชีวิตไปแบบวันต่อวัน ช่วงเวลานั้นความขัดแย้งระหว่างอังกฤษกับไอร์แลนด์ยังคงร้อนระอุ เกิดเหตุระเบิดขึ้นรายวันในหลายจุดของเมือง ทำให้ตำรวจจำกัดวงผู้ต้องสงสัยว่าต้องเป็นหนึ่งในคนไอริชที่อพยพเข้าเมืองมา และในคืนวันที่ 5