เอ้-กุลจิรา ทองคง: ดนตรีกับการเมือง จำนวนนับที่ส่งเสียงได้

ถ้ามันเป็นสิทธิ เป็นเสียงที่เราได้เลือกด้วยตนเอง อันนี้สำคัญสุดเลย เราได้เลือกในสิ่งที่เราอยากจะได้จริงๆ ค่อยๆ เติบโตไปด้วยกัน แบบว่าถ้ามันเหี้ย เกิดที่เลือกมามันเหี้ย ก็เลือกกันใหม่ ไม่ได้ปกครองยาวตลอดไป แดดบ่ายของเดือนพฤษภาคมยังคงร้อนระอุ ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าการเมืองในประเทศนี้ ผมนัดเจอกับนักร้อง เอ้-กุลจิรา ทองคง เธออาจดีใจถ้าทุกคนรู้จักเธอในนามสกุลนี้มากกว่า ในทุกๆ ครั้งที่มีการประท้วงเคลื่อนไหว การต่อต้าน ไม่ว่าในพื้นที่ใดก็ตาม เสียงเพลงย่อมบรรเลงขับขานอยู่เคียงข้างจำนวนนับเหล่านั้นเสมอ แต่วันนี้เราจะไม่ได้ฟังเสียงเธอร้องเพลงใด แต่จะได้รับฟังเรื่องราวบางช่วงบางบทของชีวิตที่ร่วมเดินไปกับขบวนราษฎรในปัจจุบัน ตอนนี้ทำอะไรอยู่ ทำอะไรอยู่ตอนนี้ใช่ไหม ก็เป็นนักร้อง เป็นอาชีพหลักเลย เล่นงานแต่ง เล่นปาร์ตี้ ทำวงเอง แล้วก็หาอะไรทำอย่างอื่นเสริมๆ ไป อย่างล่าสุดก็ไปเล่นละครเวที เรื่อง Hedwig and the Angry Inch กำกับโดยคุณแรปเตอร์ (สิรภพ อัตโตหิ) ไปเจอกันได้ยังไง จำได้ไหม ในม็อบ ช่วงมีบางกลอยข้างทำเนียบ สนใจการเมืองตั้งแต่เมื่อไหร่ จริงๆ ก็สนตั้งแต่เด็กๆ เด็กคือประมาณไหน เด็กแบบ ม.1 ม.2 เลย แต่ว่าไม่ได้ลงรายละเอียดมาก