นักโทษการเมืองคือนักโทษทางความคิด ตกตะกอนขมวดปมความรู้เผยผ่างเป็นแสงตะวันแห่งความก้าวหน้า ณ ขณะที่ผมเขียนต้นฉบับอยู่นี้ ศาลยกคำร้องประกันทะลุแก๊ส แต่สั่งปล่อยตะวันกับแบม 1 เดือนด้วยเหตุเจ็บป่วย สร้างความคลางแคลงฉงนฉงายให้ผมยิ่ง นั่นเท่ากับข้อเรียกร้องให้ ประกันตัวทุกคน ไม่ได้รับการตอบสนอง ล้มเหลวเป็นโคลนเละๆ แบมและตะวันผิดหวังศาลไม่ปล่อยตัว​ 8​ ผู้ต้องหา ยืนยันหนักแน่นดั่งหินผาว่าจะอดอาหารอดน้ำต่อไป​ ด้วยเชื่อมั่นสิ่งที่เรียกร้องเป็นไปตามหลักการ นิติธรรม และเป็น ผลประโยชน์ ของประชาชน มิพักต้องพูดถึงข้อกังวลเรื่องความเป็นความตาย แล้วข้อเรียกร้องของ #ตะวันแบม สร้างประโยชน์อะไร? ตะวันและแบม คือ 2 นักกิจกรรมทางการเมืองถูกกล่าวหาว่ามีความผิดตามกฎหมายอาญา มาตรา 112 จากการทำโพลขบวนเสด็จ ก่อนได้รับการปล่อยตัวชั่วคราว วันที่ 16 มกราคม 2566 ที่ผ่านมา ทั้งสองคนตัดสินใจ ถอนประกัน เพื่อเรียกร้องสิทธิการประกันตัวให้กับนักกิจกรรมคนอื่นๆ ที่ยังคงถูกคุมขังอยู่ในเรือนจำ โดยแสดงออกเชิงสัญลักษณ์ เลือดแลกเลือด ทวงชีวิตเพื่อนคืน ราดน้ำแดงลงบนร่างกายตน พร้อมอ่านแถลงการณ์ข้อเรียกร้อง 3 ข้อ ดังต่อไปนี้ 1.ต้องมีการปฏิรูปกระบวนการยุติธรรม ศาลต้องคำนึงถึงหลักสิทธิมนุษยชนและเสรีภาพในการแสดงออกเป็นอย่างแรก มาก่อนสิ่งอื่นใด ต้องเป็นอิสระปราศจากอำนาจนำ