เหตุผลที่เราต้องกระจายอำนาจก็คือ มันจะทำให้ผู้มีอำนาจสูงลิ่วแสบร้อนเหมือนพลัดหล่นลงไปในปล่องภูเขาไฟ ล้อเล่นครับ ในความจริงผมขออนุญาตยกคำครูของผมทั้ง 2 ท่าน อ.ชำนาญ จันทร์เรือง ผู้เชี่ยวชาญเรื่องกระจายอำนาจ และ อ.ธเนศวร์ เจริญเมือง ผู้รณรงค์เรื่องกระจายอำนาจมานาน
อ.ชำนาญยกตัวอย่างปัญหารายได้ท้องถิ่นยังไม่เพียงพอ ปัจจุบันเราเปิดโอกาสให้ท้องถิ่นเก็บภาษีได้เล็กน้อย เช่น ภาษีป้าย ภาษีที่ดินและสิ่งปลูกสร้าง ภาษีล้อเลื่อน ฯลฯ รายได้จึงไม่เพียงพอ แต่หากภาษีที่เกิดขึ้นในท้องถิ่นทั้งหมดถูกจัดเก็บโดยท้องถิ่น จัดส่งไปส่วนกลาง 50 เปอร์เซ็นต์ เอาไว้ใช้ในท้องถิ่น 50 เปอร์เซ็นต์
50 เปอร์เซ็นต์นั้นก็จะไปช่วยเหลือที่อื่นที่ยากจน เช่น ญี่ปุ่นก็ส่งไปให้ฮอกไกโดหรือโอกินาวา
เมื่อทุกอย่างเข้ารูปเข้ารอย สามารถปรับอัตราเป็นท้องถิ่นเก็บไว้ใช้ 70 เปอร์เซ็นต์ ส่งส่วนกลาง 30 เปอร์เซ็นต์ ลองจินตนาการดูนะครับ ว่าสัดส่วนขนาดนี้ ท้องถิ่นทั่วไทยผู้คนจะมีคุณภาพชีวิตที่ดีขนาดไหน
สอดคล้องกับประโยคที่ผมเขียนเสมอๆ ว่า การกระจายอำนาจ คือการกระจายคุณภาพชีวิตที่ดีสู่คนทั้งประเทศ
ด้าน อ.ธเนศวร์ ทำนายอนาคตไว้ว่า หากตัวแทนฝ่ายประชาชนได้รับการเลือกตั้งจากประชาชนทุกอำเภอให้ก้าวขึ้นเป็นผู้ว่าฯ มีการหาเสียงแข่งขันกันระหว่างผู้สมัครหลายคนในตำบลและอำเภอต่างๆ ทั้งจังหวัด จะเป็นบรรยากาศใหม่ที่ส่งผลดีทุกๆ ด้านต่อประชาชนและจังหวัด
การไปฟังการปราศรัยหาเสียงจะมีจำนวนมากขึ้น มีคนสนใจเข้าฟังมากขึ้น มีการถกเถียงในหมู่ประชาชนมากขึ้น มีการเรียนรู้เรื่องนโยบาย การตรวจสอบประวัติของผู้สมัครแต่ละคน การตั้งวงพูดคุยกัน ตลอดจนการเชิญผู้สมัครมาพบปะประชาชนอย่างต่อเนื่อง
ปัญหาง่ายๆ ที่ผู้ว่าฯ จากการเลือกตั้ง จะต้องตอบและค้นหาแนวทางแก้ไข อาทิ เหตุใดความเจริญแทบทุกด้านจึงไปกระจุกอยู่ที่กรุงเทพฯ และบางเมืองของประเทศ เหตุใดจึงเกิดความเหลื่อมล้ำเช่นนี้ เหตุใดประชาชนไทยซึ่งเสียภาษีอากรและเป็นพลเมืองของประเทศนี้เหมือนกัน กลับได้รับบริการจากภาครัฐที่ไม่เป็นธรรมเช่นนี้
เหตุใดระบบรถไฟฟ้าจึงไปกระจุกตัวอยู่ที่กรุงเทพฯ ทั้งหมด แต่จังหวัดอื่นๆ ไม่มีเลย
กลับมาที่ประโยคผมเขียนบ่อยๆ ว่า การกระจายอำนาจ คือการกระจายคุณภาพชีวิตที่ดีสู่คนทั้งประเทศ
ทุกปัญหาต้องการกระจายอำนาจครับ ไม่ว่าเป็นความหลากหลายทางเพศ-สมรสเท่าเทียม หรือสุราก้าวหน้า และอื่นๆ เพราะหากประชาชนรู้สึกว่าตนมีอำนาจทางการเมือง เราจะมีพลังใจพลังกายในการส่งเสียงเรียกร้องประเด็นที่เราต้องการ
เสียงจากคนทั้งประเทศสำคัญมากครับ อย่าไปหลงคารมลวงของเหล่าชนชั้นนำจารีต ที่บอกเสียงคนต่างจังหวัดไม่มีคุณภาพ
คนต่างจังหวัดเช่นผม และอีกหลายๆ ท่าน อยู่กับการเลือกตั้งหลายระดับ เราเลือกคนจากนโนบายซึ่งจะเติมเต็มความฝันของเรา
การเลือกตั้งผู้ว่าฯ ทั่วประเทศอย่างเดียวคงไม่พอ มันต้องแก้ไปถึงรัฐธรรมนูญ หมวด 14 อันว่าด้วยเรื่องท้องถิ่น เพิ่มอำนาจและงบประมาณให้ผู้บริหารท้องถิ่นมีศักยภาพในการสร้างสรรค์สิ่งต่างๆ เหนื่ออื่นใด ต้องยกเลิกราชการส่วนภูมิภาค ที่เป็นเสมือนมือไม้ของส่วนกลางไว้กำกับท้องถิ่น
หลายท่านเสนอว่า เรามีเลือก นายก อบจ.อยู่แล้ว จะเลือกตั้งผู้ว่าฯ อีกทำไม ก็เพราะอำนาจและงบประมาณอันจำกัดอย่างที่ผมได้เขียนมา เราจึงต้องเริ่มต้นรณรงค์กันใหม่ และคำผู้ว่าราชการจังหวัดนั้น เข้าถึงจินตนาการของผู้คนได้ง่าย
เอาล่ะครับ ผมทราบดีว่า มีนักวิชาการบางท่าน ไม่ค่อยชอบคำผู้ว่าราชการจังหวัดสักเท่าไหร่ ใน พ.ร.บ.เลือกตั้งผู้บริหารสูงสุดของจังหวัดทั่วประเทศ และจังหวัดจัดการตนเอง ฉบับประชาชน ที่ผมเป็นคนร่างร่วมกับทีมที่ปรึกษา ผมจึงเปิดกว้างๆ ไว้
ผู้บริหารสูงสุดของจังหวัดทั่วประเทศ จะเรียกอะไรก็ได้ครับ นายกจังหวัด ซีอีโอจังหวัด หรือจะเป็นซูเปอร์แมน สไปเดอร์แมน ก็สุดแล้วแต่ท่าน
นอกเหนือไปจากนี้แล้ว การกระจายอำนาจช่วยลดปัญหาคอรัปชั่น เมื่อประชาชนรู้สึกว่าตนเองเป็นเจ้าของบ้านเกิดจริงๆ พวกเขาจะช่วยกันตรวจสอบ
การกระจายอำนาจช่วยเพิ่มชั้นบรรยากาศประชาธิปไตย ดอกไม้ประชาธิปไตยจะเบ่งบานไปทั่วประเทศ ทั้งการเมืองภาพใหญ่ และการเมืองท้องถิ่น
มายาคติของการรังเกียจนักการเมืองจะหมดไป เพราะพวกเขาต้องปรับตัวให้เข้ากับประชาธิปไตยสมัยใหม่ เหล่าน้ำเน่าน้ำเหม็นทั้งหลายจะสอบตกเมื่อพัฒนาการของประชาธิปไตยดำเนินไปเรื่อยๆ โดยไม่มีการรัฐประหาร
สิ่งที่ผมอยากเห็นมากที่สุดคือ การจับคนเคยทำรัฐประหารและคนเบื้องหลังมาเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม
เพราะการรัฐประหารคือความรุนแรงที่สุดในทัศนะของผม มันขยายรากไปสู่ความรุนแรงอีกนานัปการ
