เอ้-กุลจิรา ทองคง: ดนตรีกับการเมือง จำนวนนับที่ส่งเสียงได้

ถ้ามันเป็นสิทธิ เป็นเสียงที่เราได้เลือกด้วยตนเอง อันนี้สำคัญสุดเลย เราได้เลือกในสิ่งที่เราอยากจะได้จริงๆ ค่อยๆ เติบโตไปด้วยกัน แบบว่าถ้ามันเหี้ย เกิดที่เลือกมามันเหี้ย ก็เลือกกันใหม่ ไม่ได้ปกครองยาวตลอดไป

แดดบ่ายของเดือนพฤษภาคมยังคงร้อนระอุ ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าการเมืองในประเทศนี้ ผมนัดเจอกับนักร้อง เอ้-กุลจิรา ทองคง เธออาจดีใจถ้าทุกคนรู้จักเธอในนามสกุลนี้มากกว่า ในทุกๆ ครั้งที่มีการประท้วงเคลื่อนไหว การต่อต้าน ไม่ว่าในพื้นที่ใดก็ตาม เสียงเพลงย่อมบรรเลงขับขานอยู่เคียงข้างจำนวนนับเหล่านั้นเสมอ แต่วันนี้เราจะไม่ได้ฟังเสียงเธอร้องเพลงใด แต่จะได้รับฟังเรื่องราวบางช่วงบางบทของชีวิตที่ร่วมเดินไปกับขบวนราษฎรในปัจจุบัน

ตอนนี้ทำอะไรอยู่

ทำอะไรอยู่ตอนนี้ใช่ไหม ก็เป็นนักร้อง เป็นอาชีพหลักเลย เล่นงานแต่ง เล่นปาร์ตี้ ทำวงเอง แล้วก็หาอะไรทำอย่างอื่นเสริมๆ ไป อย่างล่าสุดก็ไปเล่นละครเวที เรื่อง Hedwig and the Angry Inch กำกับโดยคุณแรปเตอร์ (สิรภพ อัตโตหิ)

ไปเจอกันได้ยังไง จำได้ไหม

ในม็อบ ช่วงมีบางกลอยข้างทำเนียบ

สนใจการเมืองตั้งแต่เมื่อไหร่

จริงๆ ก็สนตั้งแต่เด็กๆ

เด็กคือประมาณไหน

เด็กแบบ ม.1 ม.2 เลย แต่ว่าไม่ได้ลงรายละเอียดมาก สนใจความเป็นไปต่างๆ ช่วงนั้นม็อบพันธมิตรฯ ที่บ้านอินมาก มีพ่ออินอยู่คนนึง

เขาอินแบบไหน ไปม็อบเลยไหม

ไปเลย เคยตามพ่อไปม็อบครั้งหนึ่ง ตอนนั้นไปสีลม

ประสบการณ์แรกของการลงถนนกับพ่อเป็นไงบ้าง

มันพลังมวลมหาประชาที่แบบงงๆ เรายังไปแบบงงๆ แล้วตอนนั้นไม่คิดอะไร เออ คนเยอะดี สนุกดี ไม่ได้คิดถึงเรื่องอะไรเลย แค่สนใจความเคลื่อนไหวของแต่ละคน

แต่ได้ไปฟังพวกเวทีปราศรัยหรือกิจกรรมรอบๆ อะไรงี้ไหม  

ไม่ได้ไป

แล้วข้ามมาช่วงมหาวิทยาลัยเลยไหม ที่สนใจการเมืองอีกครั้ง

ใช่ เริ่มจากทำกับ พี่น้ำ คีตาญชลี (วงดนตรีเพื่อชีวิต) เป็นเรื่องเกี่ยวกับคนชายขอบ คนจากป่าอะไร ลงรายละเอียดเกี่ยวกับคนที่เขาไม่มีสิทธิ์มีเสียงที่จะพูดหรือโดนแย่งที่ดินทำกิน

เข้าไปรู้จักคือไปทำเพลงด้วยกันใช่ไหม กับ คุณน้ำ คีตาญชลี

เขาเป็นรุ่นพี่ เรียนศิลปากรเหมือนกัน

ทำกิจกรรมอะไรกันบ้าง

ส่วนใหญ่คือได้นั่งฟังบรรยาย แบบเรื่องป่า เรื่องที่จะสร้างเขื่อนสร้างอะไร เราก็แบบไม่เอานู่นนี่นั่น มีกิจกรรมมาเรื่อยๆ เล็กๆ น้อยๆ พี่น้ำคนนี้เขาแน่น เป็นกันทั้งบ้าน

แล้วมาศึกษาการเมืองภาพใหญ่ได้ยังไง

มันค่อยๆ เข้ามา เริ่มมองเห็นอะไรชัด เริ่มจากอ่านก่อน อ่านข่าว เริ่มแบบฝั่งนู้นยังไง ฝั่งนี้ยังไง สมัยก่อนเด็กๆ เราจะมองภาพรวมจากฝั่งเดียว ก็อ่านทั้งคู่ แล้วตีว่าอันไหนที่เรารู้สึกว่ามันน่าเป็นไปในทิศทางนี้แหละ ที่มันถูกต้อง

เริ่มรู้สึกโกรธตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้สึกไม่ไหว ต้องออกไปทำอะไร

ช่วงนั้นรู้สึกตนเองทำอะไรไม่ได้นอกจากเล่นดนตรี แต่ว่าออกไปเหมือนเราเป็นหนึ่งในส่วนรวม หนึ่งในนั้นในการส่งเสียง ในการเคลื่อนที่ของ เขาเรียกอะไร การเรียกร้อง แต่มันก็โกรธ เพราะรับรู้มาว่าเขาได้รับแรงกดดัน ได้รับผลกระทบอะไรเยอะมาก

หมายถึงตอนม็อบบางกลอย?

ใช่ ช่วงที่ไปทำเวทีตรงทำเนียบพอดี ที่มันดังๆ แต่เขาก็อยู่สู้กันมาเป็น 26 ปีแล้วอะ  

มีมูฟเมนต์ก่อนที่เขาประกาศรวมหมู่บ้านใช่ไหม

ใช่ๆ ก่อนตอนรวมกับหมู่บ้านทะลุฟ้านิดนึง ที่มีพี่น้องปกาเกอะญอลงมาแล้วเขาโดนจับ

ได้ขึ้นไปบางกลอยด้วยใช่ไหม

ไป 2 รอบ จะพูดว่าไงดี แบบโคตรไปยากเหี้ยๆ ถนนแบบแย่ แล้วเจอเจ้าหน้าที่เข้ามาพูดเหมือนว่าไม่ได้เกิดปัญหาอะไร

คนที่นั่นต้องกินข้าวคลุกเกลือ คลุกผงชูรส เพราะว่าเขาปลูกอะไรไม่ขึ้น

พื้นที่ดินตรงนั้นที่เขาลงไปมันเป็นหินดินทรายแบบ… คือย้ายเขาลงมาแล้วก็ให้พื้นที่เขาใช่ปะ แต่ว่ามันปลูกอะไรไม่ขึ้น คนที่นั่น การใช้ชีวิตก็เลยเปลี่ยนไป

คือบางกลอยล่าง?

ใช่ๆ บางกลอยล่าง

ตอนอยู่ในทีมทำ ภาคีเซฟบางกลอย คุณเข้าไปช่วยส่วนไหน

ทุกคนแม่งจริงจังมาก ทุกคนจริงจัง แต่เอ้จะเข้าไป แบบอยากช่วยแต่จะโง่ๆ หน่อย ไม่ค่อยรู้รายละเอียดกฎหมายอะไรมาก ให้ทำอะไรก็ทำ จริงๆ ส่วนใหญ่ก็จะไปเล่นดนตรีกับเก็บภาพ ตอนนั้นไปบางกลอยแล้วเอาออกมาสื่อสารข้างนอก 

อยู่กันยาวนานหลายสัปดาห์ ตอนที่รวมหมู่บ้านทะลุฟ้าและหมู่บ้านบางกลอย?

ใช่ เอ้ก็ไปๆ กลับๆ

อยากให้เล่าถึงวันนั้นเลย วันที่โดนจับ เมื่อ 28 มีนาคม 2564 ตอนนั้นมีกิจกรรมอะไรบ้าง มันมีสลายหมู่บ้านตอนเช้าเลยใช่ไหม

โดนสลายตอนตีห้า หกโมง ซึ่งเราไม่ได้อยู่ที่นั่น เราไปตอนช่วงบ่าย ตอนนั้นมีทำกิจกรรมหลังสลายหมู่บ้านเสร็จ แถวตีนสะพานชมัยมรุเชฐ แล้วพอ คฝ. เข้ามา ก็ย้ายกันไปตรงกลางสะพาน

วันนั้นเราตัดสินใจไป เพราะหมู่บ้านโดนสลายใช่ไหม

ไม่ได้กะโดนจับอยู่แล้ว วันนั้นจริงๆ ต้องไปร้องเพลงต่อด้วย แต่พอเห็นยังงั้น เฮ้ย! มันไม่มีสิทธิ์เข้ามาทำแบบนั้น มันเวอร์มาก ในขณะที่มีงานสเก็ตอยู่ใกล้ๆ อ่ะ มันไม่เมคเซนส์ เราก็เลยตัดสินใจ Live แล้วแบบเพื่อนเราก็ไม่ยอม เพื่อนเราบอกมึงไปทำงาน เดี๋ยวค่อยมาเยี่ยมกูอะไรอย่างเงี้ย แต่ด้วยความ… มันก็ห่วงเพื่อนด้วย เราก็วิ่งเขาไปแบบ เห้ย! อย่า! ไม่เอา! ก็เลยโดนไปด้วย

Live นั้นยังเก็บไว้อยู่ไหม

ยังโพสต์ไว้อยู่* จำไม่ได้แล้วว่าคนดูเยอะไหม แค่แบบว่า Live เฉยๆ ร้องห่มร้องไห้ใหญ่ ช็อคอ่ะ โดนพาไปสโมสรตำรวจ ขังอยู่คืนหนึ่ง แต่ไม่ได้นอนเลย เพราะตอนนั้นแขนหัก มันไม่มีที่รอง คือแขนหักก่อนแล้ว ล้มสเก็ต เมาแล้วเล่น (หัวเราะ) แต่ก็ไป เขาก็ไม่บอกว่าจะทำอะไร อยู่ในนั้นทั้งคืน ในห้องประชุมอะไรอย่างเงี้ย แล้วก็บอกเนี่ย เดี๋ยวนอนตรงนี้แหละ เพราะยังไม่ได้มีความผิดอะไร แล้วสักพักก็พาคุมตัวลากลงไปที่ฝากขังผู้ต้องหายาเสพติด

*Facebook Live ของเอ้ในเหตุการณ์วันที่โดนจับ https://www.facebook.com/aey.thongkong/videos/2756608291255577

แล้วตอนนั้นกลัวไหม

ไม่ (หัวเราะ) คนมันเยอะ เพื่อนๆ เต็มเลย

แล้วโดนคดีอะไร?

พ.ร.บ.แบบว่ายาวมากเลย พ.ร.บ.สะอาด ทำให้เกิดเสียงดัง ควบคุมโรค ทำให้เกิดอะไรพวกเนี้ย

คดีถึงที่สุดหรือยัง

ยังๆ ตอนนี้แม่งไม่มีใครสนใจแล้วว่ามึงจะเอายังไงกับกู คือตอนแรกไปศาลไปอะไร แต่ว่ามีฟ้องกลับไปด้วย ก็ฝากเขาทำ เราเองไม่ว่างเลย ทำมาหากิน จน ใช้หนี้อยู่ แต่ก็แบบว่า เออ

ฟ้องกลับด้วยดีกว่า เพราะให้มันเป็นสัญลักษณ์ไปว่า ไม่ไหวเหมือนกันเด้อ

หลังจากนั้นโดนอีกกี่คดี

สี่คดี คือเริ่มจากเคสนี้เพราะมันมีชื่อเราปรากฎ พอเห็นหน้าหรืออะไร เขาก็จด

บางคนไม่ได้ไปยังมีชื่อเลย ยังมีชื่อโดนหมายจับมา เหมือนขอให้มีชื่อแล้วทำผลงานได้

จำได้ไหมว่ามันที่ไหนบ้าง

ไม่ได้สนใจ แต่ที่บ้านก็ตื่นเต้น มีหมายมาบ้าน คุณยายถามนี่อะไร เราบอก อ๋อ ภาษี

พอมีคดีแล้วได้คุยกับที่บ้านไหม ได้คุยกับพ่อที่อยู่อีกฝั่งหรือเปล่า

คิดว่าที่บ้านไม่พอใจเรา เขาขออย่ายุ่งเลย อย่าไปทำให้ตนเองต้องเดือดร้อนอะไรอย่างเงี้ย แบบว่าเป็นห่วงแหละ แต่เขาไม่ได้บอกว่าไม่เห็นด้วยในสิ่งที่เราทำ เขาแค่ไม่อยากให้เราแบบ… เขามาเตือนเฉยๆ

หลังโดนคดี มีคนมาต่อว่า มาด่าอะไรบ้างไหม

โห มี บางคนส่งข้อความมาเป็นบ้าเป็นหลัง( หัวเราะ) มันตลกแหละ

ด่าในทวิตเตอร์ว่าโง่ เป็นกะหรี่เป็นอะไรไป แบบโดนคนอื่นเขาจูง โดนคนอื่นเขาหลอก แล้วก็แบบหาแสงให้ตนเอง

ตลกดี เอาจริงๆ อ่านแล้วมันไม่ได้รู้สึกโกรธหรืออะไร แบบอิหยังวะ

ได้พยายามอธิบายหรือเปล่า

ไม่ๆ don’t give a shit ไปเลย ไม่ไปนั่งตอบ มีภูมิคุ้มกันแล้ว ถ้าเป็นสมัยก่อนตอนเด็กๆ คงร้องไห้ฉิบหายแล้ว เราก็ไม่อยากให้ใครมาเกลียดเรา

แล้วมีคนมาล่าแม่มดบ้างไหม?

ช่วงแรกๆ เหมือนพยายามจะมี เป็น IO ซึ่งมันก็ไม่ปะทุอะไร เราก็ไม่ได้ดังขนาดนั้นนึกออกปะ เลยไม่ได้มีใครมายุ่งอะไรกับเอ้มาก

แต่มันน่ากลัวนะ เวลาเราตัวเล็ก แล้วเสียงไม่ได้ดังขนาด

ใช่ๆ แล้วมันแขวนที่อยู่ แขวนอะไรกันได้ แบบที่เพื่อนๆ เราโดน นักกิจกรรมโดน

ชอบดนตรีแต่เด็กเนอะ แต่ว่าดนตรีกับการเมืองได้มาตอนไหน

ดนตรีกับการเมืองมันคู่กันมาอยู่แล้ว เวลาฟังมันจะแบบว่า… คือการแต่งเพลงมันไม่ใช่แค่… เรื่องความรัก ธรรมชาติ คือดนตรีมันเป็นไปได้หลายทาง

มันต้องเชื่อมกับอะไรสักอย่างอยู่แล้ว ดนตรีไม่มีทางแบบอยู่ดีๆ มาเป็นดนตรี มันต้องเชื่อมกับสื่ออะไรบางอย่าง อันนี้พูดถึงพวกที่มี lyrics นะ ชอบฟังพวกเกี่ยวกับการเมืองด้วย เช่น For What It’s Worth

ฟังแบบนี้มาตั้งแต่เด็กสมัยมัธยมหรือเพิ่งมาฟังตอนเรียนมหาวิทยาลัย

ส่วนใหญ่ที่ได้ฟังเพลงเยอะขึ้น เนื้อหาลึกซึ้งขึ้นก็ช่วงตอนปี 1

ช่วงกำลังเปลี่ยนผ่านในการเป็นคนชอบดนตรี มาเป็นคนเรียนดนตรี เพื่อผลิตดนตรี

นรกสัตว์ๆ (หัวเราะ) แค่ชอบดนตรีก็ดีอยู่แล้ว

เรียนเอกอะไร

Voice Jazz แต่ไม่ค่อย Jazz เท่าไหร่

ตอนนั้นที่คณะไม่ได้การเมืองหนักเหมือนปัจจุบันหรือเปล่า

ที่คณะ don’t give a fuck นิดนึง

มีรับจ็อบเล่นดนตรีไหม

เอ้ก็รับจ็อบตั้งแต่ตอนนั้นเลย ร้องดนตรีกลางคืนตั้งแต่เด็กๆ

ซึ่งมันไม่ได้ปนกันใช่ไหม ไม่มีการเมืองมาปน รับทำอาชีพร้องเพลง ไม่ได้เหมือนปัจจุบันใช่ไหม

ใช่ๆ แบบร้องกลางคืน ร้องตามบาร์ กินเหล้า ไม่ค่อยเข้าเรียนอะไรอย่างเงี้ย

อยากขอให้แนะนำเพลงการเมืองหน่อย สัก 2-3 เพลง

เพลงนี้จะออกแนวเป็นกลางนิดนึง แต่ชอบ สะใจดี แบบว่า… เดี๋ยวนะๆ รอสักครู่ (เปิดโทรศัพท์หาลิสต์เพลง)

ปกติคือไปเจอประเด็นก่อนแล้วค่อยไปหาเพลงฟัง หรือว่าไปเจอเพลงก่อนแล้วค่อยไปตามอ่านว่ามันพูดเรื่องอะไร

จริงๆ เป็นเพลงที่ชอบอยู่แล้ว แล้วบางเพลงก็แบบว่า พอฟัง อ้าว เออมันเป็นอย่างนี้นี่เอง แล้วหลังๆ ก็หามาบ้างที่เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ หาเพิ่มเติมว่ามีอะไรบ้าง อันนี้พวกขวาจัดชอบกันเยอะ Rage Against the Machine ทั้งหลาย เอาเป็นชื่อวงเลยดีกว่าไม่ต้องเป็นเพลง ก็รู้สึกทุกเพลงอยู่แล้วอ่ะ (หัวเราะ) แล้วก็มี Tracy Chapman อันนี้เป็นคนหนึ่งที่เป็นคนนักเคลื่อนไหว ถ้าที่ชอบก็เพลง Talkin’ Bout a Revolution

เพลงพวกนี้ฟังเฉยๆ หรือว่าแกะร้องเล่นด้วย

ก็แกะร้องด้วย เพราะว่ามันเล่นได้ ไอ้นี่ไง Manic Street Preachers เพลง If You Tolerate This Your Children Will Be Next ตรงตัว ง่ายๆ เข้าใจง่าย เออ ไม่ต้องลึกซึ้งมากเนี่ยแหละ

มีเพลงไทยบ้างไหม

เพิ่งได้มาฟัง เอ้เป็นคนฟังสากลแต่เด็ก พวกเพลงไทยก็ได้จากพี่น้ำนี่แหละ พวกเพลงค่าย จิ้น กรรมาชน แสงดาวแห่งศรัทธา ก็เพิ่งมาฟังเมื่อไม่นานนี้เอง ตอนช่วงม็อบแรกๆ เลย เออ เพลงนี้เพราะจัง ไปอยู่ไหนมาไม่รู้จัก ทุกคนถามไม่รู้จักจริงดิ

แต่ก็ร้องได้?

ใช่ แกะไปร้องที่ม็อบเฟส

มาพูดถึงเพลงคุณดีกว่า อยากให้เล่าถึงเพลง Truth ในโปรเจ็ค 5 ตุลาฯ ตะวันจะมาเมื่อฟ้าสาง

ตอนนั้นทำกับพี่แบงค์ วงเอ้ Beagle Hug เราคุยกันว่าไปในทิศทางไหนดี เราก็บอกว่า พวกเราสายหดหู่อยู่แล้วนะ เออ เราก็ต้องให้เห็นถึงความเจ็บปวดในการสูญเสียก่อน แล้วสุดท้ายมีความฝัน มีความหวัง เขาถึงออกมากัน ประมาณนี้ พี่แบงค์เขียนประมาณคืนสองคืนมั้ง ก็ได้ แล้วเอ้ก็มาปรับร้อง

วง Beagle Hug นี่กี่ปีแล้ว

สามปี อัลบั้มออกแล้ว

จะมีคอนเสิร์ตเมื่อไหร่

ยังไม่รู้เลย มีทั้งของตัวเองด้วย มีทั้งของวงด้วย วุ่นๆ หน่อย

งั้นขอข้ามมาเรื่องหนักๆ วันนี้เป็นวันเปิดเทอมของ..

หยก (ตอบสวนทันที)

อยากให้พูดถึง เด็กๆ ที่ออกมาขับเคลื่อนเรื่องประเด็นนี้ โดยเฉพาะเรื่องสถาบันฯ 

เรารู้สึกว่ามีสิทธิพูดถึงได้ มันเกินไปที่จะกักขังหน่วงเหนี่ยวเด็กไว้แบบนั้น เด็กบางคนนี่คือทำเหี้ยกว่านี้เยอะ (หัวเราะ) อันนี้มันเป็นอะไรที่แบบ… ถ้าพูดกันเรื่องความผิดที่เกิดขึ้น เช่น ก่อให้เกิด เขาเรียกอะไร ความเลอะเทอะ ความอะไรก็ว่าไป

แต่นี่มันจงใจกัน กักขังหน่วงเหนี่ยว แบบชัดๆ เลย คือจะไม่ให้เขาเรียน ไม่ให้เขาอะไรเลยเหรอวะ มึงนี่เป็นอะไรกัน แบบบ้าไปแล้วเหรอ

ส่วนตัวผมเศร้ามาก ตามตั้งแต่น้อง Live รอบแรกที่มีพ่นกำแพงวังจนถึง สน.พระราชวัง เราเพิ่งรู้ข้อมูลจากศูนย์ทนายฯ คือน้องเพิ่งมาสนใจตอนที่ วัฒน์ วรรลยางกูร เสีย ม็อบแรกที่น้องมา จริงๆ ไม่ใช่ม็อบด้วยซ้ำ เป็นงานรำลึกวัฒน์ที่อนุสรณ์สถาน 14 ตุลา แล้วพอ 13 ตุลามันจะมีกิจกรรมที่แถวลานคนเมือง น้องก็เลยไปเข้าร่วมทำกิจกรรม 13 ตุลาหวังว่าสายฝนจะพาล่อง

น้องเด็กเก่งนะเนี่ย เขาบอกว่าน้องเป็นคนแบบ เอ้ย ช่างคิด ช่างทำโน่นนี่ ทำกิจกรรม แบบไฟแรงอะ

เรื่อง ม. 112 ในความทรงจำแรกที่คุณรู้จัก คือกรณีไหน

อากง เจ็บปวด เจ็บปวดมาก

ได้ทำกิจกรรมบ้างไหมช่วงนั้น

มันไม่รู้เลย ไม่รู้ถึงกิจกรรม ว่าเขาจัดอะไรยังไง แต่ว่าเคสนี้มันเจ็บปวด เราก็ติดตามมาเรื่อยๆ ว่า เฮ้ย 112 มันคืออะไรวะ ทำไมเขาโดนถึงขนาดนี้

มีคนพูดว่าถ้าเราไม่ไปยุ่งเรื่องสถาบันฯ ม.112 ก็ทำอะไรเราไม่ได้  

จริงๆ เขาพูดถูกนะ ถ้าไม่มีใครยุ่ง (สถาบัน) แต่ว่ามันจะมีมาเพื่ออะไร (ม.112) แล้วทำไมต้องพูดถึงไม่ได้ ทำไมมันจะแบบ… ถ้าพูดเทียบกับอังกฤษ มันก็พูด ก็ไม่มีใครทำอะไร ใครจะไปล้มได้ แล้วที่ผ่านมาใครล้มได้ ทหาร!

แต่กลัวไหม

กลัว เข้าคุกกลัวดิ แต่ว่าไม่ได้กลัวแบบที่จะไม่พูดถึงอีกเลย

เรากลัวเพราะอะไร มันไม่ยุติธรรม มันควรแก้ไขได้ แก้ไขนะ นึกออกไหม แล้วทุกคนก็ออกมากรี๊ด พวกมึงจะยกเลิก (ม.112)

เพราะมันก็มีคนที่เขารักและศรัทธา เราไม่เคยเอามือไปยีหัวเขานี่หว่า เย็ดแม่ มึงห้ามรัก ห้ามอะไร เลยต้องแก้ให้มันเข้ากับสิ่งที่เป็น ไม่ใช่กลืนกินทุกคนที่พูด ทำไมจะพูดไม่ได้ ก็เขาจะพูด ไม่ใช่มีอะไรโยนเข้าคุก ฝากขัง อันนี้มันเกินเหตุไปมาก

กรณีตะวันแบมนี่ได้ติดตามบ้างไหม

ก็ตาม แต่ไม่ได้แบบว่า… ตอนนั้นทำอะไรอยู่วะ ก็น่าจะเริ่มทำนู้นนี่ช่วงนั้น แต่ก็ตาม แต่ไม่ได้ไป คอยตามอ่านจากรุ่นน้องที่เป็นเพื่อน

อยากให้พูดกับคนอีกฝั่ง ว่าเรามีเหตุผลอะไรที่จะปรับเรื่อง ม.112 เรื่องปฏิรูปสถาบันฯ

มันเกิดการกลั่นแกล้งกันได้ 112 มันง่ายต่อการแจ้ง แบบกลั่นแกล้งกันได้ง่ายมากๆ การพูดถึงนิดๆ หน่อยๆ ก็เอาแล้ว คือรู้สึกว่ามันเกินไป มันมีตัวอย่าง มีเคสให้เห็นเยอะแยะมากมากเลย

แต่ว่า ยังไงดี พูดไปก็ไม่ฟังอ่ะ จริง เคยลองล่ะ (หัวเราะ) แต่ก็อยากให้เห็นว่ามันมีเหตุการณ์เอามากลั่นแกล้ง คือเราแก้เพื่อให้ ผู้ฟ้องมาจากสำนักพระราชวังอย่างเดียว แต่ตอนนี้คือใครฟ้องก็ได้ ไปฟ้องพัทลุง และต้องให้เด็กเดินทางไปโน่นไปนี่อีก คือมันแกล้งกันได้ง่ายๆ เลย แต่ว่าก็ดีกว่าไม่พูดอะไรเนอะ บางคนเปิดใจรับก็มี

มีสิ ถ้าพูดกันด้วยเหตุผล ก็ต้องมีคนฟังด้วยเหตุผลอยู่

ไม่ได้ด่าใครฉอดๆ ซะหน่อย

ในการเคลื่อนไหวมวลชนคุณคิดว่าตนเองเป็นคนเสียงดังกว่าคนอื่นๆ ไหม

ไม่ขนาดนั้น แต่ก็มีคนฟัง มีผู้ติดตาม แต่ไม่รู้สึกว่าเป็นผู้นำทางปัญญาของใครเลย เพราะว่าไม่ได้แบบอธิบายอะไรได้เป็นข้อมูลที่มีประโยชน์กับคนอื่นขนาดนั้น แค่รู้สึกว่าไปเป็นส่วนหนึ่งของเขาดีกว่า เป็นอีกหนึ่งเสียง

มีเรื่องอะไรที่เราอยากพูด ในฐานะตัวเรา ไม่ต้องอิงกับกลุ่มก็ได้ แบบอยากขับเคลื่อนประเด็นนี้

สวัสดิการ

การกระจายอำนาจในมุมมองของคุณภาพในหัวคืออะไร

กระจายอำนาจในความเข้าใจของเอ้คืออำนาจมันมีอำนาจหลัก ในการแบบ… คัดเลือกให้ คัดสรรให้ แต่ถ้าเรากระจายอำนาจไปมันจะได้ช่วยเลือกในพื้นที่กันเอง สิ่งที่ดีที่สุดของพื้นที่นั้นๆ มันก็จะแน่นแข็งแรงขึ้น

แต่ว่าเราก็ต้องมีการตรวจสอบ ในความคิดเราก็มีเรื่องซื้อสิทธิ์ซื้อเสียงอะไรอีก น่าจะต้องเหนื่อยกันอีกเยอะ แต่ว่าเขาก็จะได้รู้เองว่าสิ่งที่เขารับ สิ่งที่เขาเลือกเอง มันพังหรือไม่พังอะไรอย่างเงี้ย มันเป็นพื้นที่เขา (โควท)

อำนาจสูงสุดไม่สามารถลงไปเข้าใจได้ทุกพื้นที่

ตอนนี้งบประมาณประเทศอยู่ที่ส่วนกลาง 70 ท้องถิ่น 30 ใน ร่างเลือกตั้งผู้ว่าทั่วประเทศ ที่ The Voters ล่ารายชื่ออยู่ เปลี่ยนเป็น ส่วนกลาง 30 ท้องถิ่น 70 คิดว่าประเทศจะเจริญขึ้นไหม อยากให้ลองจินตนาการดูหน่อย

ในความคิดของเอ้ มันค่อนข้างเรื่องใหญ่เลยนะ เรื่องใหญ่มาก เหมือนคำตอบเมื่อกี้ มันเป็นการเริ่มต้นที่แบบว่า เชี่ย มันมีความเสี่ยง แต่ข้อดีของมันคือ

คนในพื้นที่ของตนเองได้ตัดสินด้วยตนเอง แต่ละพื้นที่ไม่เหมือนกันไง ฉะนั้น

การตัดสินใจของแต่ละพื้นที่มันก็ดีต่อเขาเองด้วย ปัญหาที่จะตามมาอีก น่าจะมีเพียบ การเริ่มเปลี่ยนแปลงสิ่งใด มันต้องมีปัญหาอยู่แล้ว มันต้องมี tragedy อะไรสักอย่าง ก็ค่อยๆ แก้กันไป   

แต่ก็ยังคิดในมุมบวกใช่ไหม ว่ามันจะดีขึ้น ไม่ใช่พอเปลี่ยนไป แล้วยิ่งแย่ลง

ใช่ๆ (ย้ำหลายครั้ง) มันอาจจะมีแย่ในบางช่วงแหละ แต่เอ้คิดว่ามันคงไม่แบบสวยงาม แบบปิ๊งมา แบบ โห เยี่ยม น่าจะมีปัญหากันเยอะ แต่ว่านั่นมันเป็นสิ่งที่เขาได้เลือกเอง แล้วเขาก็จะได้เรียนรู้ด้วยตนเองว่าอะไรดีต่อเขาที่สุด ก็น่าจะสร้างความเข้มแข็งขึ้นมาได้ในระยะเวลาหนึ่ง ในความคิดเอ้นะ

แล้วคิดว่าพออำนาจถูกกระจายลงไปสู่ท้องถิ่น คิดว่าศูนย์กลางจะมีความเจริญที่ลดลงไหม

คือจะได้เจริญทั่วไง เจริญทั่วกัน แน่นอนอยู่แล้วว่าส่วนกลางต้องสูญเสียอะไรบางอย่างแบบจำนวนมหาศาลอยู่  

ชอบไปเที่ยวต่างจังหวัดไหม ปกติเดินทางด้วยอะไร เจอ pain point หรือเจออะไรที่อยากเปลี่ยนบ้าง

ชอบๆ ขึ้นเครื่องไปบ้าง ขับรถไปบ้างถ้าไม่ไกล ถ้าอย่างบางกลอยก็เรื่องอาหารการกิน การทำมาหากินของเขาคือมันไม่เอื้อต่อเขาเลย

ตอนแรกตอนที่มีเจ้าหน้าที่ขึ้นมาบอก เดี๋ยวจะทำให้เป็นสถานที่ท่องเที่ยว โอ้โห ไม่ใช่ Human Zoo นะเว้ย คือทุกคน แค่นี้ก็จะตายห่ากันอยู่แล้ว

คนที่นั่นก็ไม่ได้แฮปปี้ที่จะทำเป็นสถานท่องเที่ยว เขาอยากมีความเจริญด้วยตัวเขาเอง ปลูกกินข้าวกินอะไร แบบปลูกด้วยตนเอง กลับบ้าน กลับใจแผ่นดินของเขาได้ แล้วถ้าสมมติพูดในเชิงท่องเที่ยว อย่างแค่ไปนครนายก

เพื่อนเล่นสเก็ตคว่ำ แล้วต้องส่งโรงพยาบาลก็แทบไม่มีโรงพยาบาล เหมือนไปโรงพยาบาลอะไรสักอย่างแล้วการช่วยเหลือช้ามาก

เอ้ไม่ได้เที่ยวเยอะไง แต่ว่ามันมีเรื่องโรงเรียน เรื่องการศึกษาอะไร เราว่ามันต้องการกระจาย ครูเอย งบการศึกษาเอยน้อย ครูได้เงินเดือนเท่าไหร่ แล้วตอนที่ไปบางกลอย เด็กบางคนต้องย้ายออกจากบ้านลงไปเรียนข้างล่าง หรือว่าตอนที่มี ตชด. ขึ้นมาสอน มันก็ไม่ใช่อาจารย์

บางคนบอกว่า ดีออก ยุบโรงเรียนแล้วรวมเป็นโรงเรียนใหญ่ๆ โห นึกออกปะ บ้านแต่ละคนมันไม่ได้เดินทางกันได้ง่ายขนาดนั้น ไม่ได้แบบอยู่ข้างบ้าน เดินข้ามถนนไปถึงแล้ว ญาติเอ้ยังพูดเลยพูดเรื่องการศึกษาเนี่ย ต้องมีเลยโรงเรียน ต้องมีเยอะกว่าวัดด้วยซ้ำ

ถ้าให้ออกแบบนโยบายให้พื้นที่ทั่วไปไม่ว่าต่างจังหวัดหรือกรุงเทพฯ คือนโยบายอะไร  

เห้ย! จริงๆ แล้วเรื่องงบการศึกษานั้นเป็นเรื่องสำคัญมากอย่างหนึ่ง เพราะว่าดูเงินเดือนครูตอนนี้สิ เอางบมาลงกับครู ลงกับโรงเรียน หลักสูตร แบบเรียนที่ดีขึ้น โรงเรียนมีอะไรที่มีมาตรฐาน นึกออกไหม ไม่ใช่แบบอยากซื้อสังคมให้ลูกตอนนี้ก็ต้องจ่ายแพง มีครูที่เรียกว่าเป็นครูได้จริงๆ ที่แบบว่า มีคุณภาพ แล้วเขาก็ควรได้เต็มเม็ดเต็มหน่วยแบบที่เขาควรจะได้ด้วย

แล้วก็เรื่องรักษาพยาบาล เพราะเท่าที่เห็น หมายถึงจากประสบการณ์ตัวเอง เราไปรามาไปศิริราชไปอะไรแบบนี้บ่อย เพราะว่าบ้านเอ้มีคนแก่ การรักษาพยาบาลมัน… คือต่อคิวแบบ forever เหี้ยๆ

เออ แล้วถามว่าทำไมคนถึงไม่ค่อยมาโรงพยาบาล คนที่เขาอยู่ไกลๆ เราน่าจะเพิ่มโรงพยาบาล มีหมอที่ดี อันนี้แค่ส่วนหนึ่งนะ เพราะว่าส่วนอื่นเราก็ไม่รู้แล้ว เราไม่ได้เก่งขนาดนั้น ที่คิดนโยบายอะไร เอาเท่าที่เราเห็น

ถ้าได้เป็นเลือกตั้งผู้ว่าฯ ทุกจังหวัด คิดว่ามันจะดีขึ้นไหม

ก็ดีนะ คือเขาเลือกได้ด้วยตัวของเขาเอง เขาอยากได้อะไร เลือกไม่ดีก็ 4 ปีเอาใหม่ มันเป็นทางเลือก อย่างน้อยกูกาด้วยมือของกูเอง ทางเลือกของเราเอง

เหมือนคุณได้เลือกตั้งผู้ว่าฯ กรุงเทพฯ  

ใช่ (หัวเราะ) แต่ผู้ว่าฯ มันก็ควรเลือกกันทั่วประเทศ มันเรื่องสำคัญ อย่างต่างจังหวัด พื้นที่เขาจะมีระบบของเขาเอง เราไม่สามารถเข้าไปบอกว่า เธอทำอย่างนี้นะ นึกออกปะ

ถ้าให้ชวนทุกคนมาช่วยกันลงชื่อด้วยเหตุผลของคุณละ

ถ้ามันเป็นสิทธิ์เป็นเสียงที่เราได้เลือกด้วยตนเอง อันนี้สำคัญสุดเลย เราได้เลือกในสิ่งที่เราอยากจะได้จริงๆ แล้วมันก็ค่อยเติบโตไปด้วยกัน แบบว่าถ้ามันเหี้ย เกิดที่เลือกมามันเหี้ย ก็เลือกกันใหม่ ไม่ได้อยู่ปกครองยาวตลอดไป

ถ้าเลือกแล้วมันแย่ คนในพื้นคงไม่ปล่อย มันอาจมีม็อบประท้วงเลยก็ได้

ใช่ ทุกคนต้องรักตนเอง แต่บางคนก็จะมองว่า โอ้ย มันจะปั่นป่วนหรือเปล่า แต่ว่าการทำเพื่อตนเองมันต้องเป็นอย่างนี้แหละ ทำเพื่อพื้นที่ของตนเอง วันหนึ่งการเปลี่ยนแปลง คุณต้องเข้าใจมัน ว่ามันเปลี่ยนแปลง ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงเสมอ แต่ว่าจะมีคนรักเดียวใจเดียวอยู่ที่หนึ่ง (หัวเราะ) ไม่พูดดีกว่าอันนี้

พูดได้

อยากได้คนรักจริงไปภาคใต้ โคตรมันส์

แต่อันนี้เป็นตัวอย่างที่ดีนะ เขาได้เลือกที่เขาชอบ จะรู้ว่ามันเวิร์คไม่เวิร์ค

ใช่ (ลากเสียง) รักจริงๆ

มีประเด็นอะไรที่เคยอยากพูด แต่ยังไม่ได้โอกาสพูดในสื่อไหน

อืม… จริงๆ มันน่าจะเป็นเรื่อง… (หยุดคิด) หมายถึงการเปลี่ยนแปลงทุกอย่างมันมีข้อดีข้อเสียอยู่แล้ว เราไม่ได้บอกว่าสิ่งที่เราเลือกแม่งแบบ โอ้โห สุดสะแมนแตนอะไรอย่างเงี้ย ทำไมถึงอยากให้มันมีการลงสิทธิลงเสียงโดยเสียงประชาชนอย่างเดียว คือหมายถึง ต่อให้เราเลือกมาแล้วมันพลาดอะ

เราไม่ได้ว่าประชาธิปไตยคือความสูงส่งของเรา แต่มันสามารถทำให้ทุกคนแม่งเถียงกันอยู่บนหลักกฎหมายแล้วไม่มีใครโดนฆ่า ไม่มีใครโดนจับติดคุก เถียงกันไปเลยติ่งส้ม ติ่งแดง เรื่องของพวกมึง

คือเรื่องที่แม่งง่ายสัตว์ๆ เลยว่า ทำไมเราเกลียดเผด็จการ เผด็จการคือแย่สุดๆ แต่ไม่ได้บอกว่าเราเชิดชูประชาธิปไตย ประชาธิปไตยก็คือการเอาผลประโยชน์ส่วนใหญ่มากที่สุด แล้วก็เถียงกันบนนี่แหละ หลักกฎหมาย แม่งง่ายเหี้ยๆ แล้วอะ แต่ทำไมพวกมึงไม่เข้าใจกัน ทำเราต้องมาโดนยึดอำนาจจากอะไรก็ไม่รู้ หมดแล้ว แค่นี้เลย (หัวเราะ)

.

ขอคนละ ‘1 ชื่อ’ ให้เกิน ‘5 หมื่น’ ตามกฎหมายกำหนด ชวนผู้มี ‘สิทธิ์เลือกตั้ง’ ลงชื่อในร่างเลือกตั้งผู้ว่าทั่วประเทศ ที่ https://thevotersthai.com/support-us-signature/ เมื่อกดลิงค์เข้าไป กรุณากรอกให้ครบทั้ง 5 อย่าง ชื่อ-นามสกุล / เลขประจำตัวประชาชน / อีเมล / ติ๊กข้าพเจ้าขอรับรองความสมัครใจ / เซ็นชื่อ / เเละกดส่งชื่อ / ด้านล่างจะมีสรุปสาระสำคัญของร่าง และลิงค์ร่างฉบับเต็ม